Sözler Tükendi..

Söylenecek sözler tükendi.. Kimi nasıl teselli etmeli? Hangi sözcük teselliye yeter ki.. Ülke olarak kara günler yaşıyoruz. Millet olarak yastayız. Giden canları geri getiremiyoruz. Elden bir şey gelmiyor. Ne kadar çok üzülsek de ateş düştüğü yeri yakıyor. Soma civarında yaşayanların ailesinde en az bir kişi o madende çalışıyor. Neredeyse her evde bir cenaze var.

Tarihe bu gün kömür karasıyla yazıldı. Yıllar geçse de acılar unutulmayacak. Yerin metrelerce altından çıkarılan madencilerimiz için ayrı bir mezarlık yapıldı. Yan yana can veren mesai arkadaşlarının kaderinde yan yana gömülmek de varmış.

Nasıl bir meslek bu, hiç düşündünüz mü? Her gün evdekilerle helalleşerek çıkmak, eve geri dönüp dönebileceğini bilmemek.. Yerin kat kat altında, nemli, havasız bir çalışma ortamı.. Bazılarımız asansöre bile binmeye korkarken onlar her gün yer altına iniyor. Yüzlerindeki kömür karası yüz karası değil alın teri.. Onların kazandığı para kuruşu kuruşuna helal. Ailelerine ekmek götürebilmek için çekilen çileler.. Nasıl da alçak gönüllüler.. Çizmeleri kirli diye sedyeye ayağını koymak istemeyen madencimiz.. Allah hepinizden razı olsun.. Hayatını kaybedenlerin ailelerine sabır diliyoruz. Umarız tedbirler daha sıkı alınır ve bir daha böyle acı olaylar yaşanmaz..